معنی آن دگر در لغت نامه دهخدا

دیگری. والاَّخر:، هر دو یک گوهرند لیک بطبع، این بیفسرد وآن دگر بگداخت.، رودکی

معنی آن دگر - جستجوی لغت در جدول جو

آن دگر(دِ گَ)

لغت نامه دهخدا

آن دگر

فرهنگ لغت هوشیار

نمدگر

نمدمال، آنکه شغلش درست کردن نمد است، نمدساز

فرهنگ فارسی عمید

آبادگر

آنکه کارش آباد کردن است، آباد کننده

فرهنگ فارسی عمید

تن دار

(باشگو)

بزرگ جثه. تناور. فربه. کلان. درشت. بزرگ جسم: عطاط، مرد دلاور و تن دار. امح، فربه تن دار. درعث، کلانسال تن دار. کبر کبراً، بزرگ گردید و کلان و تن دار شد. قسطری، ضروط، صهود، هدف، هرجاس، تن دار. (منتهی الارب) ، حافظ تن. نگهدارندۀ تن. حافظ جسد. حافظالاجساد:
انده ارچه بد آزمون تیریست
صبر تن دار، نیک خفتانست.
مسعودسعد.
عقل را گر سوی تو هست شکوه
بادۀ عقل دزد را منکوه
اندکی زو عزیز و تن دار است
باز بسیارخوار از او خوار است.
سنایی.
- تن داری، غلظت و صلابت: و اندر آب به سبب آمیختگی با خاک تن داری و استیلا که پدید آید تا چون جسمی را برنهادگی بنهند بر آن نهاد دیر بماند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

نمدگر

(نَ مَ گَ)

لبّاد. (دهار). نمدساز. کسی که نمد می سازد. (ناظم الاطباء). نمدمال:
ای خواجه بگذر از زنخ و گرد ریش گرد
ایام موی تاب و نمدگر هبا مکن.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

آن دیگر

(گَ)

آن دگر. آن یک: که وقتی در بیابان مانده بودم او مرا بر شتری نشاند و از دست آن دیگر تازیانه خورده ام. (گلستان)

لغت نامه دهخدا

گنبدگر

(گُمْ بَ گَ)

سازندۀ گنبد. کسی که گنبد بنا کند:
چون چنان هفت گنبد گهری
کرد گنبدگری چنان هنری.
نظامی (هفت پیکر ص 144)

لغت نامه دهخدا

نمدگر

آنکه پشم و کرک را بمالد و نمد سازد. چون یار جفا پیشه نمد مال بود ما پیر نمد پوش و قلندر باشیم. (مجمع الاصناف. نسخه نفیسی متعلق بکتابخانه مرکزی دانشگاه شماره 620)

فرهنگ لغت هوشیار

هم دگر

یکدیگر: مومنان آیینه همدیگرند این خبر می از پیمبر (صلی الله علیه وآله) آورند. (مثنوی)

فرهنگ لغت هوشیار